Śmierć bliskiej osoby jest dla rodziny i przyjaciół trudnym przeżyciem. Zmarły pozostaje w pamięci najbliższych, a jego upamiętnienie i oddanie należnego szacunku znajduje wyraz w cmentarnym nagrobku. Ich stawianie jest wieloletnią tradycją, obecną w wielu kulturach. Przez wieki zmieniał się wygląd grobowców. Jakie ich formy pojawiały się w historii?
Historia grobowców
W czasach prehistorycznych ludy zamieszkujące tereny współczesnej Europy dokonywały pochówku osób bliskich w kurhanach oraz budowanych własnoręcznie grobach megalitycznych. Starożytność to okres wznoszenia ogromnych budowli – w Egipcie pojawiły się piramidy i mastaby, w Grecji mauzolea, a w Rzymie sarkofagi i kapliczki. W czasach średniowiecznych miejsce wiecznego spoczynku oznaczane było płytą kamienną i krzyżem. Ważne osoby miały swoje grobowce w kościołach – najczęściej w formie płyty montowanej w posadzce lub ścianie. Od renesansu grobowce przyjęły formę wielokondygnacyjnych nagrobków przyściennych, których dekoracja nawiązywała do charakterystycznych elementów danej epoki. Dopiero w czasach klasycyzmu grobowce zmniejszyły swoją powierzchnię oraz liczbę dekoracji.
Współczesne grobowce
Dzisiejsze grobowce rodzinne to wieloosobowe miejsca spoczynku, wykonywane najczęściej z naturalnego granitu. Przy ich zakupie można skorzystać z gotowych wzorów, ale profesjonalny zakład kamieniarski wykonuje również indywidualne projekty. Do ich stworzenia niezbędne są dane dotyczące rodzaju, kolory oraz grubości kamienia, a także wielkości i wysokości grobowców. Istotne są także wszelkie informacje związane z preferencjami, związanymi z galanterią cmentarną, czyli wazonami, rzeźbami czy też krzyżami. Ponadto grobowiec może zostać wyposażony w personalizowane tabliczki. Całość działań musi być wcześniej skonsultowana z zarządcą cmentarza oraz zgodna z obowiązującymi przepisami.
Najnowsze komentarze